عاقبت به خیری...

در هیاهوی شادی و سرور و خوشحالی مراسم عقد بودند که صدای اذانــــ بلند شد !
نگاهی به هم انداختند و با عشقــــ رفتند که وضـــو بگیرند و اولین عاشقانه های خود را با خـدآ همراه شوند ...
عروس و دامادی که آن همه خوشی و خوشحالی را به خلوتی دنج برای دل دادگی و عشق بازی با خدا ترجیح دادند و در اولین نمازشان باهم از خدا عاقبت به خیری خواستند ...

مراسم ازدواج را ساده برگزار کنیم

خیلی از زوج های جوان و خانواده های ایشان از خود می پرسند که چگونه می شود یک مراسم ازدواج ساده برگزار کرد ؟ برای دریافت پاسخ این سوال از یکی از متولیان برگزاری مراسم ازدواج اسلامی سوال کردیم . پاسخ او آسان بود ، هماهنگونه که آسان باید باشد .

حمیدرضا صدر کارشناس امور خانواده که خود نیز دستی بر برگزاری مراسم های ازدواج ساده دارد به خبرنگار ما می گوید : برگزاری یک مراسم ازدواج ، آن هم به صورت ساده امکان پذیر است .

اما برای این کار باید چند اتفاق ساده بیافتد . اول اینکه خانواده های طرفین باید به این باور رسیده باشند که این اتفاق شدنی و حتی بسیار جالب و هیجان انگیز تر از سایر مراسم های باشکوه ازدواج است . دوم اینکه باید به دوستان ، فامیل و آشنایان این را قبولاند که هرچه ازدواج ساده تر باشد ، برای زوجین لذت بخش تر و مناسب تر است .

این کارشناس همچنین می گوید : به هیچ عنوان نباید در تصمیم گیری پیرامون این اتفاق به تبلیغات فریبننده و فرهنگ غلط بیرونی توجه کرد . چراکه الزاما فرهنگ موجود مبتنی بر حقایق نیست .

صدر در ادامه می گوید : اگر ما خود را متدین می دانیم باید به فرهنگ اسلامی قائل باشیم . موضع فرهنگ اسلامی نیز در این باره مشخص است اما باید آن را تبیین کرد .

وی می گوید : خانواده های مذهبی باید پیشگام باشند تا فرهنگ سازی لازم در این زمینه صورت گیرد . البته باید برای این کار ما نیز تبلیغات خاص خود را داشته باشیم .

این کارشناس در پایان می گوید : مراسم ازدواج دسته جمعی دانشجویی می تواند نقطه شروع خوبی باشد و در آخر برگزاری مراسم ازدواج در مکان های مذهبی نیز عامل دیگری برای گسترش این فرهنگ و سبک زندگی زیبا و ساده اسلامی خواهد بود .

سایت افسران

خاطره ای از آقای قرائتی

من یک کارت عروسی از یک دختر خانمی که خانه پدرش رفتم دستم آمد از بس جذب این کارت شدم کارتش را با خودم آوردم قم. یکی از افراد محترم تبریز دخترش را عروس میکند بعد در کارت عروسیش می نویسد کهباسمه تعالی دوشیزه فلانی و آقای فلانی به ازدواج هم در آوردند بنا داشتیم جشن با شکوهی بگیریم شما را هم دعوت کنیم اما تصمیم گرفتیم بودجه جشن را بدهیم به یک خواهر و برادر و آنها هم ازدواج کنند. بنابراین جشنی نداریم کارت را فرستادیم که بدانید ما عروس شدیم ولی تشریف نیاورید. این کارت کارت اطلاع بود که بدانید که ازدواج شد گرچه از دیدارتان محرومم ولی امیداورام این عمل انقلابی اسلامی را بپذیرید. و اگر یک سال تشریفات ازدواج در ایران کم بشود، دختر و پسری بی زن و بی شوهر نمی مانند و اگر یک سال پولهایی که در ساختمانها خرج دکور سازی می شود کم بشود کسی بی خانه در ایران نمی ماند.

برگرفته از سایت افسران جوان جنگ نرم

گواراترین زندگی

امام علی(ع):
گواراترین زندگی، دورافکندن تکلف ها و مخارج اضافی است.
غررالحکم/ج2/ص392

میهمانی خدا

یه نکته ای هم بگم که واقعا عروسی یه جور مهمونیه و ما یه عالمه مهمون دعوت می کنیم و ...
اما واقعا چقدر هوای مهمونامون رو داریم و به فکر این هستیم که بهشون خوش بگذره؟
توجــــــــــــــه: به فکر خوش گذشتن به مهمونا بودن فرق داره با به فکر کم نیاوردن پیش مهمونا بودن!!!!


بیایم از میزبان مهربون این ماه مهربون یاد بگیریم که با مهمونامون مهربون باشیم.
(به قول داوود خطر: عجب پیام تویستی(؟) فرستادم!)

پ.ن: واقعا مهموناتونو اونقد دوست دارین که نخواین به گناه بیفتن؟ یا دلشون بشکنه؟ یا به فکر خـــــــــــــوش گذشــــــــــــتن بهشون باشین؟

این هم صحبتهای حاج آقاپناهیانه که چون جزء اولین پست ها بوده، مهجور مونده... میشه گفت یه بخش هاییش مرتبط هم هست به این مساله مهربونی


پ.ن2: کاش در این رمضان لایق دیدار شوم/سحری با نظر لطف تو بیدار شوم

مادرانه

مادرم می گفت:

اگه دست من باشه ، نه سفره عقد می گیرم، نه پاتختی.

گفتم: پاتختی که آره (پاتختی مراسمیه که هدف از تشکیلش شمارش و نشون دادن هدایاست و این که کی چی داده) اما سفره عقد چرا؟

(سفره عقد مراسم کوتاهیست که در آن فامیل های درجه 1 عروس و داماد می آیند دونه دونه هدایایشان را می دهند و معمولا یک خانمی هم آن جا می ایستد و دونه دونه اعلام می کند کی چی داد و بقیه دست می زنند)

مادرم گفت: برای این که وقتی سفره عقد می گیری ، یکی از اقوام که نداره، یا باید هدیه نده و جلوی جمع سرافکنده بشه یا هم باید از نون خودش بزنه و بده که در اون صورت باز هم به سختی می افته.اگه واقعا کسی دوست داشته باشه، میاد یواشکی کادو رو میذاره تو دستت.

راست می گفت، یه همچین پولی که برکت نداره... اگه واقعا پولش اینقد مهمه خب آدم کمتر ریخت و پاش می کنه عوض این پول.

تازه اگه بدونید چه کدورت هایی پیش میاد تو فامیل سر این چیزا که "چرا فلانی به بچه ی بهمانی اینقد داد اما به بچه من اونقد داد؟"

برکات معنوی

سلام

با تشکر از خانم رحیمی که این تجربه رو در تاریخ دوم تیر برامون ارسال کردند ، متاسفانه بنده نمی تونستم توی این چند روز به وبلاگ سر بزنم. بابت این مساله عذرخواهی می کنم.

سلام خدمت شما
کار جالب و ان شاالله مفیدی رو شروع کردید، امیدوارم مثل جنبش چی شد چادری شدم، خوب عمل کنه
منم وظیفه دیدم که سهمم رو خرج کنم و خاطره مو بفرستم
ما سال 90 عقد کردیم و 91، بعد از 10 ماه ازدواج کردیم
من21 ساله بودم که عقد کردیم و همسرم25 ساله
هر دومون دانشجو بودیم
114 تا سکه مهریه ام شد
عقدمون، یه عقد محضری بود
برای ازدواج و مراسم هاش، با خانواده ها اختلاف عقیده داشتیم، خانواده هر دومون موافق رقص و مراسم آنچنانی بودند، ولی ما دوتا نمی خواستیم، نه رقص رو  و نه تجملات عروسی های اطرافیانمون رو،
واسه خودمون وظیفه می دونستیم که شیوه های آسون تر ازدواج رو عملی کنیم تا این تابوها و سنت های بی جهت مهم شده، بشکنن،
با خانواده ها کلی حرف زدیم
این نکته رو بگم که ما یه سیاستی دنبال کردیم و اونم این بود که هر کدوم از ما با توجه به اینکه از خانواده خودمون شناخت داشتیم، تصمیم گرفتیم که هر کی با خانواده خودش حرف بزنه، به این صورت که از قبل خودمون روی یه موضوع توافق می کردیم وبعد می رفتیم خونه هامون، من با خانواده خودم و همسرم با خانواده خودشون، صحبت می کردیم، همسرم هیچ وقت منو درگیر کشمکش هایی که با خانواده اش داشت نکرد و خودش تمومش رو حل کرد.
برای مراسم ازدواج که می خواستیم ساده باشه، تصمیم گرفتیم با برکت و یاری گرفتن از آقا امام هشتم زندگی رو شروع کنیم، یه سفر3 روزه رفتیم مشهد و همون شب برگشتمون ولیمه دادیم، واسه ولیمه هم لزومی ندیدیم که تمام اقوام دور و نزدیک رو دعوت کنیم، تمام عمه ها و عمو ها و خاله ها و دایی ها بودند و فرزندانشون هم ولی فقط اونایی که تو خونه داشتن، یعنی ازدواج کرده ها رو دعوت نکردیم، شام هم تو یه رستوران بود که زنونه مردونه رو جدا نکردیم تا همه با همون حجاب بیرون بشینن سر میزز ها، البته میز ها رو زنونه مردونه کردیه بودیم، یعنی یه طرف سالن خانم ها و یه طرف اقایون بودن، ولی سالن رو جدا نکردیم، چون می ترسیدیم از فامیل هامون که بخوان با روی میز زدن و آواز خوندن خودشون، مراسم رو خراب کنن(ازشون بعید نبود آخه!)، شب هم ما رو رسوندن خونه مون و همه رفتن،
تمام خرج عروسی و اجاره خونه و سفر و حتی جهیزیه رو (موضوع جهیزیه به اعتقاد خاص همسر من مربوط میشه و من اینو نمی خوام خیلی روش مانور بدم، فقط خواستم بگم همسرم خیلی تو خرج بود) همسر دانشجوی من می خواست بده، واسه همین من خیلی آسون بهش گرفتم، نتیجه اش رو هم بعد از ازدواج تو زندگی دیدم که چه قدر همسرم همیشه ازم تشکر می کرد و از اینکه به خاطر یه شب و به خاطر بستن دهان دیگران، زیر بار قرض نبردمش ممنونم بود،
این موضوع، یعنی آسون گرفتن ازدواجمون، نه تنها برکات معنوی زندگی مون رو زیاد کرد بلکه حتی از جهت مالی هم جلو افتادیم، چون همون موقع عروسی، پولی که می خواستیم خرج یه شب کنیم رو دادیم و شریکی یه خونه خریدیم والان بعد از دوسال با پس اندازمون، بقیه اش رو هم داریم می خریم، و تمام لذتش هم اینه که بدون وام های آنچنانی و قرض و و قسط های سنگین گرفتیمش،
الان خیلی خوشحالم که اونطور مراسم گرفتم و زیر بار حرفهای و جو های اطرافیان نرفتم، همه می گفتن آخه عروسی واسه همه یه شبه و از این جور حرف ها، ولی توکل کردیم و استقامت و توسل، و خدا هم یاری مون کرد،
امیدوارم سنت حسنه ازدواج آسان به زودی بین مسلمون ها رواج پیدا کنه و ما مدعیان اسلام و انتظار موعود، بیش از این دل آسمونی پیغمبر و امامون رو خون نکنیم،
دوستان عزیزم، فراموش نکنیم که همون خدایی که رقص و آواز و آهنگ لهو و لعب رو حرام کرده، اسراف رو هم حرام کرده، و جالبه یادآور بشم
(چون همتون می دونین) که مسرفین تنها کسانی اند که در قرآن با عنوان "برادران شیطان"، معرفی شده اند،
حتی اگه کسی نمی خواد اصلا از هیچ کدوم از مراسم هاش بزنه  وحذفشون کنه، میتونه با جایگزین کردن ارزون تر هاش، راه ورود شیطان رو به زندگیش بگیره و لبخند رو به لب امام زمان بیاره و مورد عنایت خداوند هم قرار بگیره
راستی یادم رفت بگم که من آتلیه هم نرفتم چون هیپ جوره به هیچ آتلیه ای اعتماد نداشتم، خودمون از خودمون چند تا عکس انداختیم، و عکس ها هم الان فقط پیش خودمه
در پناه حق